Προς το παρών μπορώ να πάρω φωνή. Και να πω συγκεκριμένα τι; Ηδονίζομαι με την κατάστασή σας. Καυλώνω με την ικανότητά σας να παλεύετε στη φούχτα όσο η ζωή υπάρχει. Προσπαθώντας να συστηθώ σε ένα κάποιο κοινό- όσοι δηλαδή σκέπτεστε αυτή τη στιγμή μαλακίες- θα έλεγα ότι φοράω το μανδύα που φοράει κασνείς όταν αισθάνεταιανασφαλής αρκετά για να αρχίσει να μισε΄'ι=- Οπότε: ας πούμε ότι είμαι αυτός που κάθε τόσο μπαίνει μέσα στι; κόρες σας, ω θνησιμότΑΤΕς ΚΞΟΤΥΡΑΔΕΣ, είμαι ο Εγώ που μπαίνω μέσα στιςς κόρες σας, κξαι ναι, σε μερικλά δευτερόλεπτα, τις κάνω γυναίκες, γυναίκες ξανά!
Όλα τα δήθεν ηδονικά δε΄[υτερα, 'ολες τις καύλας οι στιγμές που μαζεμένες μας φτιά νουν μια ζωή- ωραία, μα και μια κλανιά, μι \α στιγμή κρΑΤα.ει,,
Το Ζεν τελειώνει, λήγει, κει που ξεκινάει η κλανια.
Ένα δωμάτιο γεμάτο με ξουρισμένους βουδιστές που κρατάν με το ζόρι το γέλιο τους-
να ενα αστείο!3
Δίχω;ς πίκστη, να σεργιανάς τα πέλαγα,
χαμένη η ουσ'ία της ΜαΓΕΙΑΣ
μα ακόκμα δεκτικός σε ομπλαμπλα μπιριριμπριρι
μπορεί οι ιερείς που ναι της κάστας των ΚΜαρκινιαρέων,
-(ήτοι ανθρωποι-πονβτίκια της θρησκευτιθκιάς κάστας)
να γουστλΆΡΟΥΝ3Ε ΌΛΟΙΟ να σαααπίσουηενε
-μα κι έτσι να ναι, κάποιος θα γεμίσει καύλαμ τη Γη-
\Και όσο και να θλέκλω θιέλω να πάρω τα ηνλλία ,
-κατανοώ ποως το μισό είναι όντωςς απ το πίσω μέρος, και το άλλοε είναι μια ήδη δοκιμασμένη κατάσταση-λογική-ουσία
Μάλιστα- ΄'αλλο ξεκίνησα άλλο λέω. Καληνύχτες
