1) ΠΟΙΑΝΟΥ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΕΙΜΑΙ;
----------------------------------------------
Το σημείο επιβάλλει
Η γραμμή πιστοποιεί
Η κορυφή κλείνει το μάτι
Η τετράδα
2) ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ
-------------------------
Αυτός ο κόσμος ο τρομερός και υπέρλαμπρος,
ο κόσμος ο φρικτός κι υπέροχος
αυτός ο κόσμος που αν μεθαύριο χανόταν, όλο και κάποιος
θα βρισκότανε να γράψει γι'αυτόν σαν επικήδειο:
"Κείτεται δω χάμου ο κόσμος ο φρικτός κι υπέροχος,
ο κόσμος ο τρομερός κι υπέρλαμπρος".
Κι αν ποτέ λείψεις, κι αν ποτέ σου γίνει ανάμνηση αυτός
ο κόσμος ο τρομερός κι υπέρλαμπρος,
ίσως φρικτός κι υπέροχος,
πάλι θα σιγομουρμουράς τα βράδια που δεν έχει βρόχα
"Πού να'ναι πια αυτός ο κόσμος,
αυτός ο κόσμος ο τρομακτικά πανέμορφος,
τι να κάνει πια ο κόσμος μας ο τρομερός κι υπέρλαμπρος,
ο κόσμος μας με κρέατα σκατά και έρωτα,
ο κόσμος μας ο φριχτός κι υπέροχος;"
Κι αν ποτέ δεις ότι στο γόνατο δε κάθεται θεά
ότι δεν αράζει τη κωλάρα της η Μεγάλη Ιδέα,
πάλι στο κόσμο θα γυρίσεις,
αυτό το κόσμο τον τρομακτικό κι υπέροχο,
αυτό το κόσμο τον φριχτό κι υπέρλαμπρο,
αυτό το κόσμο τον χαοτικό, τον κόσμο τον σίγουρο,
τον κόσμο πριν τον σιχαθείς και πριν τον αγαπήσεις.
