Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ

Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ
=========================================================

1) Η ΕΝΟΧΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
-----------------------------------------------------------------------------

Δεκαπέντε και μια οκά πιο πάνω-
όχι παραπάνω απ' όσο πρέπει.
Σκατά και κονφετί, σκατίλα ξερατίλα.

2) ΙΣΩΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
=============================================

Υπέροχα μέσα στον ηλεκτρικό μπήκα και δε χώραγε βήχας
κείνη την ώρα έτυχε να παίζει στο mp3 το "Inside the Termite Mound"
ήτανε υπέροχη σύμπτωση καυλωτική.

3)ΑΛΜΠΙΝΟΛΙΟΝΤΑΡΟΣ
=======================

Δεν αισθάνομαι καμία ενοχή που είμαι λευκός.
Μέχρι τώρα δε μ'ένοιαξε ποτέ αρκετά το ότι έτυχε να είμαι λευκός,
μα βλέποντας τη νέα αυτή τάση των δήθεν αριστερών,
να αισθάνονται ενοχές που ανήκουν στη λευκή φυλή,
νομίζω πως χάθηκε η σοβαρότητα και μάλλον αυτό είναι πλέον ο αριστερισμός,

δε δέχομαι καμία φυλετική ενοχή.
Λιονταρίνα μου λευκή μοιάζεις τόσο θυμωμένη και καυλωμένη
που θα πάρω το ρίσκο να σου μυρίσω τη μουνάρα
και μετά στη καβάλα να σε σκίσω στα δύο,
κι όταν ο ύπνος με πάρει θα πέσω με χαμόγελο
γιατί σε έκανα να χύσεις να νερουλιάσεις και να κοιμηθείς.

Κουμπαράδες

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΟΛΟ ΡΩΤΑΓΑΝΕ "ΤΙ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ"
=================================================

1)" ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΜΙΣΑ ΑΠ'ΟΣΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ"
---------------------------------------------------------------------------------

Η ζωή κινείται επιτέλους ξανά-
σαν αυτοκρατορικός ελέφαντας μέσα σε διάδρομο νοσοκομείου δίχως φώτα-
τίγκα σκοτάδι-
τα βήματα αργά και σταθερά φτιάνουν συχνότητα και ύστερα δε μένει καμιά ψωλή ασυγκίνητη.

2) ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΜΙΣΗ ΟΚΑ"
---------------------------------------------------------------

Γιατί λέει ο τύπος με το σίδερο να του κρέμεται απ' τη μύτη και τους επιδέσμους να τον δείχνουνε χταπόδι απ' τη μύτη και χάμου- και κρατούσε και ένα λυκόσκυλο αστυνομίας με λουρί στο χέρι βιομηχανικό, δεν ήξερε να μιλάει πλήρως αλλά γάβγιζε με ρυθμό "Ωπ! Κατάσταση ΕΚΕΙ!" και "Σε αγαπώ, τάισέ με ξανά"-
λέει για μαχαραγιές και καταραμένες πέτρες, και λέει για δουκάτα και ανεύθυνους ηγεμόνες κι ύστερα- πήγε οχτώ και τέταρτο.

 3) ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ
-------------------------------

Απ' το ψάρι στον Ανώτατο
που ο Ανώτατος είναι Εξολοθρευτής παρεμπιπτόντως-

Καβάλα την έβγαλα απ' το ψάρι ως το αγριογούρουνο,
ύστερα η Σφιγξ της Θείας Οργής μοιράστηκε ουλές μαζί μου,
μετά από νάνος και χωριάτης φτάνει στο κοινωνικό ον
και από κει στο Ον και μετά στη τριπίλα από Μακριά
και μετά στον Εξολοθρευτή
που οι οπλές του Επιβήτορά του, σπάνε πόλεις στα δύο σα στραγάλια.

Εξελικτική διαδικασία λέγεται
και οι Αλφόνσοι το χρησιμοποιούν για να δείξουν το μεγαλείο του Γιαχβέ
οι Επιστήμονες για να δείξουν ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέραν μιας πιατέλας με κουκιά που περιμένουν να μετρηθούν

Και στη μέση εσύ φίλε μου αγαπημένε και υπέροχε
να μουρμουράς για μαλακίες που λες ότι είναι μαλακίες
να λες για το ότι οι φασίστες θα μας καταπιούνε-

Ποτέ!
"Εδώ θα είμαι καριόλης περήφανος
να δείχνω πως η αγάπη για τη χώρα μου δεν είναι δάνειο των αρχίδων που κρύψανε τις σβάστιγκες κι ας τις πουλάν ακόμα.
Η αγάπη για τη χώρα μου είναι φθινόπωρο και ιδρώτας, και είναι καύλα για όλους δίχως διακρίσεις, και αγάπη να πίνουμε μέσα απ' τα κρανία όσων Χρυσή Αυγή ψηφίζουνε.

4) ΟΜ ΚΡΑΟΥΝ ΝΑΡΑΣΙΜΧΑΓΙΑ ΝΑΜ...ΑΑΧΑΑΑΑ!"
---------------------------------------------------------------------------

Καυλιάρη άρχοντα Ναρασίμχα υπέροχε καυλιάρη εκδικητή
δώσε μου τη δύναμη να βρέξω φωτιά σε όσους επιβάλλουν με το ζόρι
και να βρέξω νερό και χύσι που τσουρουφλάει σάρκες σε όσους
καράφλες θυμηθήκανε
να βρωμίσουνε το τίτλο του σκινά
σε όσους προσθέσανε τις αδυναμίες τους στο καραφλό κρανίο και στα μούσκουλα μούσμουλα
και τώρα επιζητούν χώρο επιρροής-
μηδέν ανοχή,
Ναρασίμχα αυτό ζητώ πλέον,
δώσε μου έκσταση και πάθος, και φωτιά στα μπράτσα και τ'αρχίδια,
να σβήσω από μπρος μου ό,τι έχει μαίανδρο και σβάστιγκα ανάποδη,
ό,τι έχει "αγανάκτηση" και τεμπελιά σκέψης-
δώσε μου φωτιά να βάλω φωτιά στο κτήμα που γεννάει αυτές τις ιδέες,
δώσε μου νύχια να βγάλω τα μάτια όποιων καραφλών φρουρών σεργιανάν στους δρόμους σε κάτι μήνες "με περηφάνεια",
δώσε μου δόντια αρπακτικού να μασουλήσω ό,τι αγαπάνε ή έστω ό,τι φαντάζονται,
δώσμου χέρια από ατσάλι να πνίγω τα χαμπέρια τους πριν γίνουνε συνήθεια,
δώσμου μάτια να κοιτάν πάντα ευθεία ,
δώσμου μύτη να μυρίζει επιτέλους,
δώσμου αυτιά να ακούει τις μαλακίες τους και να γελάει,
δώσμου χείλη να γελάν, να γελάν ακόμα και με μανία, για να ξορκίζουν όσες σκιες πέφτουν και θα πέσουν και θα πέφτουν με το καιρό σε αυτό που αγαπώ.

ΆΛΑ Της!