ΤΙΤΛΟΣ

ΤΟ ΨΑΡΙ ΠΟΥ'ΒΓΑΛΕ ΠΝΕΜΟΝΙΑ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟ ΨΑΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ
============================================================

Η μεγάλη κωμωδία, δηλαδή:
ο μανδύας από όργανα που γαμάει και ελπίζει!
Φτιάχνει κουπιά, φτιάχνει πανιά:
και μες τη θάλασσα σαπίζει.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΟΥΡΕΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΠΟΥ ΤΑΪΖΕΙ
=============================================================

Σ'αέρα και σκατίλα σε ξαστεριά και σε μαυρίλα
Στη γλώσσα στο αλέτρι και στη ψείρα στου βασιλιά τη χαίτη
Στη στιγμή στο χρόνο και στον ήχο στη στιγμή
Στο νύχι στη φαρέτρα και στο σκουλήκι μες τη πέτρα
Στο δέρμα που λιώνει συνεπώς στην ανάγκη που γινε ναός
Στο λέλουδο που είναι ο σατανάς και στο πηχτό σκατό που κοιμάται ο θεός

Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
============================

Η επιθυμία επικυρώνεται απ' την απουσία της πραγματοποίησής της, "απογοήτευση" είναι ο στόχος που χει μπει σε τροχιά, εγώ είμαι ο μανδύας από όργανα και ύστερα-
Ζήτω! Ζήτω! Ζήτω ο αρουραίος της Βηθλεέμ!
Ο αρουραίος έγινε βασιλιάς, όταν τον προικίσαν
με θέα σωστή απ' του βουνού τη κορυφή.
Εμείς οι νεκροί και οι δειλοί
κρεμασμένοι απ' του βουνού την υψηλότερη κορφή
Φύλλα στον αέρα όταν ο αέρας ψέλνει τη φωτιά.

Είναι στο δέρμα είναι στον αέρα και στη ψιχάλα επίσης:
ό,τι ψελλίζει είναι στην αυγή και ό,τι ουρλιάζει όσα ξέρουμε στου καραβιού τη πλώρη,
ό,τι ανοίγεται είναι το λέλουδο που λέγεται "σατανάς" και ό,τι καλύπτει το κέλυφος της σαύρας που'ζησε χίλια χρόνια και περιμένει να την πουν: "θεό'.
Ό,τι τρώει είναι περιβάλλον ό,τι τρώει το ό,τι τρώει και το ό,τι κρύβει
και είδα την ουλή να καίει γιατί δεν ήτανε σωστός άνθρωπος ακόμα,
να ψοφήσει πριν καεί.