Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΚΟΣ.

=====================

Μες το μαύρο της νυχτιάς
Και στο άντρο της μπινιάς
Ο Σίβα τρώει γη
Η Παρβάτι ψηλαφεί.

Στη στιγμή που δε μπορεί
Στο μετά που προσπαθεί
Ο Γιαχβέ ξεχνά
Η Ινάννα ξεγεννά.

Μαύρη Μάνα Στέρφα
αλάτι σπείρε σε ό,τι ο νους πατά
κλωτσιά σε ό,τι το σώμα γεννά
σίδερο πυρακτωμένο κόκκινο βαθύ
σε ό,τι η ψυχή θα προσπαθεί.