Ο ΝΤΑΒΑΣ ΜΙΛΑΕΙ

ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΑΠΩΝ
ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ
=================

Καθημερινώς θα το νιώθεις και το αυτό θα σε κοπανάει.

"Η Σφαγή!
Σύντομα μέσα στη ψυχή σας."

Μην είσαι απών στη σφαγή
κάτι θα μάθεις, και ας σφάζεις ζα.
Κάτι θα μάθεις, και ας έχεις σφάξει εντός
ένα σόι ολόκληρο.


=-------------------------------

ΜΙΣΗ ΚΑΥΛΑ ΕΝΙΩΣΑ
ΑΣ ΨΟΦΗΣΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ
============================

Δε με ενδιαφέρει τι πλέκει ο καθείς.

Σημασία έχει ότι όταν πάω να κατουρήσω,
πλακάκια απέναντι να αγκομαχάν:

"Αυτό που κάμεις
θα το κάμεις
καλημέρα"

--------------------------------------------


ΨΑΧΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ
------------------------------------------

Κάποια στιγμή τα νερά είναι νερά και ο αέρης είναι αέρης

οι καλαμιές είναι καλαμιές
μέχρι να τις κόψουμε
τα βουνά είναι βουνά
μέχρι να τα ψαχουλέψουμε
η ψυχή είναι ψυχή
μέχρι να τηνε εξετάσουμε


Μα η Αφροδίτη μου λάκισε

και άντε να φτιάξω τώρα δρόμο
με αίμα και σκατά.

------------------------------------------------------

ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ
-----------------------------

Σαφώς η μισή ματιά που με τυραννάει καιρό τώρα είναι ματιά δίχως μάτια.

Στο σκοτάδι ούτως ή άλλως τα μάτια λέν, "στο σκοτάδι ούτως ή άλλως".

Όσα δίπλα φυτρώνουν, τόσα δίπλα ψοφάν.
Όσα δίπλα ζωή φτιάνουνε, ζωή ψοφάνε.
Όσα δίπλα κανονίζουνε, τόσα δίπλα ψοφάνε
Όσα δίπλα αναπνέουνε, ανάσα ψοφάνε.

Έλελελελελε-Ω λε λε ω-λελελε- όλε

το κροτάλισμά μας
που μας δείχνει πόσα χάσαμε.

-----------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------

ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ ΑΚΟΜΑ
---------------------------------

Θέλω να αφήσω κουφάρι βαρβάτο.

όχι πολύχρωμα λέλουδα και αγάπη σαν ανάμνηση-
μόνο τσουκνίδες και βιασμός με ουρολαγνία.

μικρός μπερδευόμουνα κια σαν έχεζα έξω στο χωράφι
έχεζα πάνω από τσουκνίδες και με καιγε ο κώλος
ταυτόχρονα είδα το γάτο μου του τότε
να γαμάει τη σκύλα μας της γειτονιάς
και είπα μικρούλης τότε: "ωραία"
"Ας πάμει εκεί".


=============
=-===================

ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΦΟΒΙΕΣ
ΝΑ ΣΚΥΒΕΙ ΜΠΡΟΣ ΣΟΥ
------------------------------------------------

θα ήθελα να σπάσω βουνά με τις γροθιές μου
και πάνω σε αυτά να πλάσω το μισό σου πρόσωπο

μα δε μπορώ, προφανώς.


θα ήθελα να χωρίσω τη θάλασσα στα δύο
ούτε καν Μωυσής, απλά Καυλιάρης

μα σαφέστατα δε μπορώ να το κάνω αυτό.

θα ήθελα επίσης να ματώσω τη Γη την ίδια
και να φωνάξω πως δε με ελέγχει αυτή, μα εγώ αυτή

μα σίγουρα ψεύτης δε μπορώ να γίνω.

δε ξέρω πόσο παραμυθάς θα γινόμουνα για εσένα
ξέρω όμως πόσο θα αγαπήσεις την ανάγκη μου
να φτιάσω με γροθιές μια αγκαλιά
που θα σιχαθείς να συμπαθάς.

===============
=============================
=================

ΑΠΟ ΔΩ ΜΕΧΡΙ ΠΕΡΑ
ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΝΑ ΔΩΣΩ
-------

Τίποτε άλλο δεν έχω να δώσω
και η ένταση καυλώνει.

Τίποτε άλλο δεν έχω να δώσω
και η ένταση καυλώνει.

Τίποτε ΄αλλο δεν έχω να δώσω
και η ένταση καυλώνει.

Τίποτε άλλο δεν έχω να δώσω
από δω μέχρι πέρα
αυτό έχω να δώσω.

Και η ένταση θα καυλώνει.
θα καυλώνει η ένταση

συνεχώς θα καυλώνει η ένταση
μέχρι να μη ξεχωρίζεις οχτρό από φαμέγιο.

αλλά και έτσι όπως είναι
ξεχωρίζω τι έχω να δώσω:
από εδώ μέχρι εκεί, μέχρι πέρα:
αυτό έχω να δώσω.

συνάμα,
η ένταση καυλώνει.
και συνεχίζει να καυλώνει η ένταση,
η ένταση καυλώνει,
σίγουρα η ένταση καυλώνει,
ξέρω δηλαδή στα σίγουρα πως η ένταση καυλώνει,
και μελετάω χρόνια το πώς η ένταση καυλώνει,
η ένταση πάντα θα καυλώνει και θα είναι
μια υπέροχη πουτάνα που θα σε τσιγκλάει,
τραγουδώντας:
"Μα, είμαι η ένταση,
και καυλώνω.
Η ένταση είμαι
και καυλώνω.
'Ένταση' με λένε
και καυλώνω, ω, πώς καυλώνω."



===========================
=============================================
=======================================
============
====================================
======================================
===========================================
=====================================
====================================================

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ:
ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΙ ΝΤΟΜΠΡΟΣ.
--------------------------------------

Βγήκα στο μεσημέρι και πονάγανε τα μάτια μου απ' τον ήλιο.

Περπάτησα και όταν μούγκριζε γαύγιζε το ροτβάηλερ
32 σκεφτόμουνα "θέλει αγάπες μα χέρι δε βάζω σίγουρα προς τακει"

Είμαι σίγουρος ότι έχω ντεζαβού και τα χω ξαναγράψει τα αυτά
αλλά δε γαμείς;