Κληφόθ 3

Α))) ΚΟΥΦΑΡΙ ΠΙΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ:
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΟΥ."

Ποτέ κανένανε δεν ενδιέφερε η σκόνη και ο ασβέστης περισσότερο,
απ ότι το ίδιο το πτώμα- απλά και μόνο πειδή το πτώμα το παίρνεις μάτι
χωρίς να σε νοιάζει αν θα ξυπνήσει.

Βαριές σκληρές δαγκάνες μπρος στον ασβέστη και το χώμα το γκρίζο
και τα κεραμίδια και κομμάτια κοτρόνια που πρέπει να βγουν στην άκρη:
και μετά ξανά σκληρές δαγκάνες στον ασβέστη και το γκρίζο χώμα:

προτιμάμε το μισό κάτι απ' το ολότελα τίποτα,
,όταν μιλάμε για τις έξω περιοχές ειδικότερα.

================================================

Β))) ΜΑΚΑΡΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΧΥΝΕΙ ΑΠΟ ΣΤΕΡΕΑ ΜΑΤΙΑ
ΝΑ ΣΕ ΠΝΙΞΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ- ΜΑΛΑΚΑ
-----------------------------------------------------------------------

Να φέγγει και να ρέει.

Το νερό με αλάτι από μάτια στέρεα.

Γραπώνοντας τη πουστιά της στιγμής απ τον καθένα.
Απ' τον καθένα που κλαψουράει σα μουνί.

Κουβά γεμίζεις
και ένοχος αισθάνεσαι
μασυνεχίζεις
Ε τι να κάμεις;
============================
=============================

ΑΑΑ)))))) ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΕΙ ΤΟ ΓΥΡΙΣΕΣ
===========================================

Ίσως.
Μα το παρατηρώ συνέχεια, σερβιτόρες αρχικά γοητεύονται απ' το ότι φοράω μαύρα από πάνω ως κάτω, έχω μαύρα μαλλιά και μούσια, και καπνίζω γοητευτικά για αυτές.
Ύστερα αρχίζω να μιλάω λίγο, ύστερα λίγο παραπάνω και μετά ακόμα παραπάνω.
Και τέλος σερβιτόρες κάνουν γαργάρες και πλένονται με σαπούνι και λένε "ΑΛΛΑΧ! Πώς μπόρεσα να γουστάρω;" και μετά κλείνει η κλειδαριά.
========================================

ΒΒ))))))) ΑΡΧΙΔΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΕΚΕΙ
---------------------------------------------------

Συνήθισα στη θέα του Χωριού, στη θέα των Έξω Περιοχών,
και οι Έξω Περιοχές με τιμώρησαν με το εξής:
να μη μπορώ να ηρεμήσω με ό,τι ηρεμούσα μέχρι πριν ένα χρόνο,
φυσιοδιφικά μιλώντας. Και με απόλυτα ήρεμο και καθαρό νου.

Πλέον κει που παλιότερα τρίπαρα αυτομάτως με το που περπάταγα τους ίδιους δρόμους που περπάταγα πριν πόσα χρόνια, τώρα ζορίζομαι να πειστώ να τριπάρω με τοστανιό και τοστ ανιό: αυτό που παραπαίει στο Σκοτεινό Πέρα Σημείο του Γνωστού Σύμπαντος: Όχι ο Κθούλου. Η ΚΛΑΝΙΑ.

Ευχάριστα κοπανάς τσουγκράνα και στρώνεις ασβέστη και χωματόπετρες να λιώσουνε να τις ρουφήξει το χώμα.

Μεγαλύτερη ηρεμία νου δε θα βρω όπως και να 'χει
μέχρι τότε ηρεμείς, μετά παπάρια.
===================================
=======================================

ΑΑΑ)))) ΚΑΡΦΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ
ΣΕ ΚΑΡΒΟΥΝ' ΑΝΑΜΕΝΑ
ΠΑΡΑΚΑΛΑ, ΚΛΑΨΕ, ΠΕΣ,
"ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!"

===============================

Σκουπίδι του σύμπαντος λεκέ του τότε κι εμετέ του "θα μπορούσα άραγε":

Αν κάθε φορά που νομίζω πως πάει να μου φύγει δόντι
όταν κουνάω το εν λόγω δόντι, κουνάω και τα νεφρά σου
και τα σφίγγω
θα'μαι ευχαριστημένος.

ΟΤΑΝ ΦΥΣΑΕΙ, ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝ:
ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΑΨΑΝΕ,
ΘΑ ΚΑΨΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ
============================================

Ένα παιδάκι είθναι σα ζωάκι
το μαθαίνεις και το μελετάς

έτσι λέτε
και τα πετάτε.

Ακόμα και αν δε το λέτε άμεσα "ζω΄'ακι"
το θεωρείτε τέτοιο

εκπαιδεύετε το ζωάκι
το μαθαίνετε να λέει "Ευχαριστώ", " Με λένε Έτσι", "Όχι, να' σαι καλά".

Και μετά περιμένετε να επιστραφεί η χάρη
στις τότε υπέροχες, τώρα βαριεστημένες
ειλικρινείς μουνάρες σας.

==========================
=============================

----ΜΑΘΕ ΝΑ ΜΗ ΚΛΑΙΣ
ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΩ "ΓΛΥΨΕ ΤΟ ΣΚΑΤΟ ΑΠ' ΤΟ ΠΟΥΤΣΟ ΜΟΥ"
----------------------------------------------------------------------------

Απόλυτα να μ'αγαπάς
κάθε φορά και κάθε βράδυ με φεγγάρι φίνο-

και όταν κατουράω πειραματικά
να δω αν θα ψαρώσεις

όσο προσπαθώ να σε καλέσω μέσα μου
και συ κοιτάς με μάτια σιχασιάς και σκέφτεσαι τικάνωδω.

απόλυτα αγάπα με όταν βαριεστημένος
και σιχαμένος με τον ίδιο τον Εγώ,
θα θελήσω ζημιά να σου κάμω μεγάλη
σε κάθε τρύπα που χεις στο κορμί-
και όση βρώμα βρω να γλύψω
σα μουνί γριΆς που πέθανε πριν προλάβει να πληρώσει.

Κοκκινόχωμα παλιά το λέγαμε "της τεμπελιάς"
και φέτος βαριόμαστε να βρούμε παρατσούκλι.
"Ιδού ο Αδάμ".
Αμήν.