ΔΙΧΩΣ ΤΗ ΤΡΟΥΠΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ, ΜΕ ΤΗ ΤΡΟΥΠΑ ΠΑΛΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ
===================================================================
1) ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΝΑΡΑΣΙΜΧΑ
=====================================================
Περίμενα πώς και πώς αυτές τις μέρες να παραλάβω τη μορφή του σε πέτρα αγαλματάκι και μετά από μια σειρά δοκιμασίες τις οποίες και δέχτηκα με χαμόγελο, με αντάμειψε με μια ψυχρολουσία την οποία και δέχτηκα με χαμόγελο. Οι συμπτώσεις δε πεθάναν όμως και πλέον τις χαιρετίζω σα το πρώτο αγέρη του Γενάρη ή τη κλανιά στο κάτουρο, και όχι σαν κάτι μυθικό και έξω απ' τα νερά μου ή σαν απλό "σημείο τύχης"¨.
--------------------------------------------------------------
2)ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΔΥΝΑΜΗ ΑΡΧΗ, ΠΑΜΕ
===============================================
Κανένας στη πραγματικότητα δε νοιάστηκε όταν είπε ο τριχωτός χονδρός ότι "δεν τον ενδιαφέρει πλέον να θρέφει εξηγήσεις, ούτε εντυπώσεις- καλημέρα" και ύστερα ολόκληρο το τετράγωνο έγινε αλοιφή. Αυτές είναι οι σημειώσεις απ' τη Πόλη πλέον- μια σειρά δόντια καρφωμένα στο τσιμέντο που είναι φρέσκο και μια ουρά από κομμένες γλώσσες που και όταν μιλάγανε, μαλακίες λέγανε, μα γιατί να τις κόψεις;
Αυτή τη συζήτηση είχαμε, ήρεμα και πολιτισμένα, σε ένα ξύλινο μπουρδέλο, που οι λιγοστοί φίλοι προσέχανε να μην ακούγονται όταν φωνάζανε συνθήματα υπέρ της Αμόλυντης Αυγής, ή ίσως τα κρύβανε με θάρρος κάτω απ' τον μανδύα του "Ναι αλλά να σου πω κάτι όμως;". Δε με ενδιαφέρει να ακούσω αιτιολογήσεις παράνοιας διότι αφού αυτό το ψευδορόλο δέχτηκα όντας πολιτισμένος, παρανοϊκός λοιπόν ντύνομαι απέναντί τους- αλλά σάμπως δουλεύει κι αλλιώς;
Σάμπως δουλεύει κι αλλιώς; Κάτιχανςκατικερδίζεις- το σφυράς αυτό μονομιάς και αισθάνεσαι υπέροχα. Πού λοιπόν κουμάντο και από κει και πέρα- παράξενα παιχνίδια παίζει και η επιλογή. Γιατί λες ότι είσαι στη φυλή σου, και μετά μαθαίνεις ότι στη φυλή σου οι μισοί και πάνω δολοπλοκούν για να κατουρήσουνε την ιερή πηγή με δάκρυα Μωρών που Φτιάξανε το Κόσμο Τότε: ε λοιπόν πώς φέρεσαι τότε;
Σίγουρα η απάντηση είναι, τους θανατώνεις σα σκυλιά, που δε σεβάστηκαν την μία αρχή του χρόνου. Σίγουρα ή απάντηση είναι φωτιά και πανηγύρι και ύστερα σουβλάκια οι μύτες και τ'αρχίδια τους. Σίγουρα η απάντηση είναι, μετά απ' την οθόνη, φάγε το και στο τραπέζι, κάτω απ' τα πεύκα.
Η ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΜΙΑ ΨΟΦΙΑ ΓΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΥΦΑΡΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΥΦΑΡΙΑ ΕΠΙΣΗΣ-
Η ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΜΙΑ ΨΟΦΙΑ ΓΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ
========================================================
Κάθε χρόνο, τι κάθε χρόνο, κάθε μήνα κάθε βδομά κάθε μέρα γίνομαι όλο και πιο αδερφή.
"Ωχ πονάω εδώ"
"Ωχ το συκώτι"
"Ω δεν ήξερα ότι μπορεί να σε πιάσει μούδιασμα από μέσα κι όχι από έξω"
Γι' αυτό και το κομμάτι που έχω φυλάξει για να με σκοτώσει κάποτε, προς το παρόν φέρεται λογικότατα, ή έστω μου παρέχει όσα εφόδια χρειάζομαι για να συνεχίσω να μην είναι χέστης, και κάνει μπορώ να πω την καλύτερη δυνατή δουλειά, μπορώ να πω ότι μπορώ να πω.
ένα πράγμα που χα πάντα, και στο τώρα μα και στη γραφή είν' το μελό το αδερφίστικο,
ορίστε λοιπόν τυχερός είμαι που' χω ένα χέρι που ναι δικό μου χέρι μα όχι δικό μου
να μου κοπανάει παλαμάκια στα μελίγγια και δαχτυλιές στ'αρχίδια
"Είμαι εδώ και είμαι εδώ
Είμαι εδώ όσο είσαι εδώ
και θα'μαι εδώ μέχρι να'σαι κι εσύ-
ύστερα σκουλήκια, οπότε συμμορφώσου"
ένα χέρι να με κοπανάει και να μου επιτρέπει ελάχιστο μελό
Ψόφια γατιά στην άσφαλτο λέει ο τίτλος
και όχι "νεκρά παιδιά στο Πακιστάν"
"νεκρά παιδιά στην Ευρώπη"
"νεκρά παιδιά στην Ελλάδα"
"νεκρά παιδιά στη γειτονιά"
"νεκρά παιδιά στην οικογένεια"
