1)ΜΙΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΣΑ ΧΕΖΟΥΝ ΔΕΞΑ-ΑΡΙΣΤΕΡΑ:
========================================================
Ο ένας που ήταν αρκετά καυλιάρης από Μας
(Μας που μασταν μισοπεθαμένοι οι μισοί και οι άλλοι μισοί κοιτάγαν τις εικόνες από παλιές αγίες και τα παιδιά και τα μουνιά τους εναλλάξ, πριν πιάσουν τα τουφέκια πάλι)
αποφάσισε πως δεν θα ενέδιδε άλλο στην κωλομπαράδικη συμπεριφο΄ρα του εγώ όταν αυτό αρχίζει να χώνεται και να ζώνεται ενδότερα και εν τέλει ξεκούμπωσε ό,τι είχε να ξεκουμπώσει, θυμήθηκε πόσο δε νίκησε τη Μεγάλη Αντανάκλα μα νικήθηκε απ' αυτή, προσποιήθηκε πως είναι ήρωας του Χόλλυγου, δηλαδή άναψε τσιγάρο ενώ από ψηλά ήδη βλέπαμε τεράστια Εκρηκτικά Πράγματα να κατεβαίνουν σα Καυλιά και ξέραμε ότι σε λίγο η μισή ψυχή μας μόνο θα'μενε να τραγουδά, ύστερα ο αυτός που άναψε τσιγάρο είπε πως "ωραία! θα σας δω στο σκοτάδι ξανά" και άλλες κλισέ μαλακίες,
2) ΣΥΝΕΠΩΣ
===============
"Για όποιον αφορά και κατ' ευχήν τον παραδέκτη:
Πρώτον: όσα εν βρασμώ συμφωνήθηκαν περί παύσης πυρών κυριολεκτικών και μεταφορικών, εκμηδενίζονται: Δε θα επαναληφθεί, δε, αυτή η προσφορά, ουδέποτε. Είστε πλέον Στόχοι.
Δεύτερον: πλέον δεν αναγνωρίζεται ούτε στο ελάχιστο η παρελθοντική όποια φιλική έως αδερφική σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ του παραλήπτη και του αποστολέα: απ' τη στιγμή που επέλεξες να καλλιεργήσεις κουφάρια, γνωστοποίησες δε την όποια διάθεσή σου να παρερμηνεύσεις όσα σου σου γνωστοποιήθηκαν "κάτω απ' το τραπέζι" και να κατασκευάσεις επιχειρήματα για την δήθεν Διάσχιση που με ζήλο εκπνοείς εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, με αυτόν τον τρόπο απομακρύνεσαι απ' τα όποια Ιδανικά στα οποία εως πριν τρία χρόνια ορκιζόσουν υποτέλεια και πίστη αυτοτελώς- συνεπώς, δε μπορώ πλέον να σε θεωρώ φίλο και αδερφό, παρά σκουλήκι προς εξόντωση.
Τρίτον: την επόμενη φορά που οι δρόμοι μας θα ευδοκιμήσουν ύπαρξης, έχε σα γνώση πως ο μόνος θάνατος που θα σου αρμόσει θα είναι αυτός του κτήνους και όχι του μέχρι πριν ανθρώπου, φίλου αδερφού: κομμένο λαρύγγι, πορφυρά χρώματα στο αυλάκι, και μηδέν δευτερόλεπτα για μετάνοιες. Να ξέρεις αυτό: θα σε κυνηγήσω και θα πετάξω το πτώμα σου εκεί που κανείς πλέον δε ξεφυσά ελεύθερα, δηλαδή, εκεί που και τα σκουπίδια ακόμα, θα αναρωτιόνται, "ποιος είναι ο παρίας αυτός;"
3)Η ΣΤΑΣΗ "ΧΡΙΣΤΟΣ"
==========================
Καθόμουν στο ίδιο μίζερο μέρος που είναι το αναψυκτήριο του χωριού μου
Πέντε πελάτες και μέσα σε αυτούς βάζω το αφεντικό, τον μπάρμαν, τον εαυτό μου και τη σερβιτόρα.
ήθελα να είμαι κύριος απόψε διότι αύριο θα ήθελα να ξυπνήσω πρωινός καυλιάρης λόγω δουλειάς
βέβαια ο αφεντικός μεράκλωσε και μου έδωσε τζάμπα φυτίλι οπότε προσαρμόστηκαν οι ανάγκες-
κάποια στιγμή ήθελα να κλάσω άσχημα-
κλανιά που δεν ακούγεται, δηλητήριο φέρει, έτσι λένε οι σαμάνοι που πίνουν κάτουρα και λατρεύουν τον Χιαρανικαπίσχου-
και πριν προλάβω να ενδώσω, η κατά τ'άλλα γαμεύσιμη σερβιτόρα περνάει πίσω μου-
συγκρατούμαι στο ελάχιστο- ρουφάω όχι μόνο τα εν γεννήσει τοξικά αέρια μα και τη πρόθεση αυτή καθ'αυτή-
πονάω και υποφέρω μα η γυναικάρα ξαμολιέται αμόλυντη.
Δε χρειάζεται σταύρωμα για να ισιώσεις, μόνο η γνώση του ξεκωλιάσματος.
4)ΞΑΦΝΟΥ ΕΙΔΑ ΚΑΤΙ ΚΟΥΦΑΡΙΑ
==================================
Και μιας Ξεκωλιάρας τα λείψανα να τα μοστράρουν στα τσιμέντα-
και δεν ήξερα για ποιο λόγο να θυμώσω: για τα τσιμέντα που δεχόντουσαν της ξεκωλιάρας τα λείψανα,
ή για της ξεκωλιάρας τα λείψανα εν γένει;
Σκουλήκια: δε σας φτάνει ούτε η αρχή με το γιο και τους κανόνες σαβουάρ βιρβρ "για να μη δαγκώσεις τον δίπλα", δε σας φτάνει ούτε η στρατιά από τσουτσέκια που ενισχύει τη παραμύθα, δε σας φτάνει ΟΥΤΕ το υπέροχο άγνωστο που τόσο βάζει σε τροχιά τη φαντασία και απ' τη μεριά σας το λέτε "Τριαδικός Γαμιάς",
πρέπει λοιπόν να έχετε καρκίνο και να ζητάτε τα σάπια οστά μιας κάποιας που έγινε Κάποια;
πρέπει λοιπόν να αγιοποιείτε τον κάθε σκατόγερα με βαμβάκι στα σαγόνια
τον κάθε ξεκωλιάρη που συμπληρώνει τη ξεκωλιάρα που τόσο ποθείτε;
Ένα γρήγορο σχέδιο δίχως υπόνοιες μακροζωίας: μαζεύουμε ό,τι θεωρείται άγιο τα τελευταία 50 χρόνια για αρχή, από όλεςτις ηπείρους, και πριν το κάψουμε ζωντανό και αυνανιστούμε ενώ παρακαλάει για έλεος, κατουράμε πάνω του- όχι μετά τη φωτιά, πριν- πριν τη φωτιά κάτουρο.
Τι υπέροχη ικανότητα αυτή: δηλαδή, να μπορείς να πεις, " Γαμώ το σιχαμένο μουνί της Παναγίας",
ελεύθερος από ό,τι στοιβάζει στη πλάτη, ελεύθερος απ' ό,τι "πρέπει να",
και ξέροντας ότι είσαι πιο Άγιος από χίλιους παήσους και χίλιες Βαρβάραραραρες.
Τι Υπέροχη Ελευθερία αυτή: δηλαδή, να μπορείς να πεις, "Γαμιέται ο πουτάνας γιος ο Χριστός",
ελεύθερος απ' ό,τι επιβάλλει υπακοή "ειδάλλως δε πας ευθεία πάνω αλλά χάμου",
και ξέροντας ότι είσαι πιο Άγιος από χίλιους κωλόγερους και χίλιες ξεκωλιάρες σκελετιάρες.
Να μια κατάσταση: Και ο Θεός όπως μεταφράζεται, και το Απόλυτο Μηδέν όπως μεταφράζεται,
είναι δυο Ιδέες που ο πίθηκας νους μας δε μπορεί να επεξεργαστεί πλήρως-
Συνεπώς:
ό,τι επιλέξεις απ' τα δυο είναι το ίδιο απλά αλλάζει το τι ρούχα του φοράς.
"Ω Θεέ μου - μα μη προσβάλλεις τη πίστη του άλλου! Ε μα πια!"
Όσο η πίστη του άλλου είναι το Αυτό που Κρίνει στη κοινωνία που μεγαλώνω εγώ και οι πριν και οι μετά εαυτοί μου,
το μόνο δίκαιο είναι να προσβάλλω μέχρι θανάτου τη "πίστη του άλλου" μέχρι το Κενό το Τίποτα το Μηδέν να κρίνει το ίδιο επίσης.
Και μετά βλέπω τι θα κάνω.
ΕΠΙΣΗΣ
============
Μπορεί κανείς να εκτιμήσει τον Ελιφά Λεβί και τα υπέρογκα ποσοστά αγάπης
τα οποία όχι μόνο ξοδεύει για να αιτιολογήσει, αλλά και έζησε στο πετσί του σα κατουρημένος απ' τη μοίρα γενικώς,
μπορεί να εκτιμήσει κανείς του Αλφόνσου την Υπέροχη Αγάπη και αιτιολόγηση για το πόσο υπέροχος είναι ο Μηδέν σα Θεός δηλαδή σα Τριάδας Καυλιάρης (όπου τριάδα βάλε μεταλλαγμένα εννιάρια π.χ)
αλλά αυτό που δε μπορεί κανείς να εκτιμήσει είναι:
μια σειρά ξεκωλιάρες γριές, ασχέτου φύλου, να χώνουν τις ψωλές τους με αρουραίικες πουστιές
και τις πράσινες σιχαμένες μουνάρες με ό,τι δεν ήταν ποτέ άγιο,
σε αυτό που θα'πρεπε να'ναι μια σειρά από υπέροχες συμπτώσεις που οδηγούν στο:
"καλύτερο όλων μας"
σίγουρα το να σκέφτεσαι τέτοια είναι από μόνο του αφορμή για σοδομισμό βίαιο,
μα είναι χίλιες φορές πιο υπέροχο από στρατιές ευνούχων και γριων με ξεραμένα μουνιά
που σε λένε Σατανά αν αν,
βέβαια το να σε πουν Σατανά είναι ένα κοπλιμέντο,
αλλά όσο πεθαμένες ξεκωλιάρες παρελαύνουν στους δρόμους
και όσο κωλόγεροι γαμώ το μουνί της Παναγίας που τους πέταξε είναι η επόμενη Καύλα της πλειοψηφίας ενός έθνους που είναι ένα...έθνος...είναι ακόμα όντως;
όσο αυτά τα πρόσφατα κοπανάνε, πρέπει να υπάρχει μια στρατιά άρτια εκπαιδευμένων Πιστών του Μηδέν: και να μια πρόχειρη σούμα της στρατιωτικής αυτής ύπαρξης:
1) Υπάρχει το Μηδέν και Μόνο το Μηδέν.
2)Ό,τι δεν είναι Μηδέν μα προσωποποιείται, είναι ό,τι απεχθανόμαστε.
3)Ό,τι δεν είναι Μηδέν, πρέπει να εξολοθρευτεί.
4)Όσοι πριν δεν ήταν Μηδέν και δε θανατώθηκαν, μπορούν να εξιλεωθούν με το να γίνουν Μηχανές που ψέλνουν μόνο το Μηδέν: δηλαδή "Θα ψοφήσω θα με φάνε τα σκουλήκια ευχαριστώ αντίο σκοτάδι και αντίο πάλι".
5)Όσοι επιμένουν πρώτα σοδομίζονται με αντικείμενα διαφόρων υποστάσεων και ύστερα αφού τους δώσουμε λανθασμένη εντύπωση περί αποφυγής θανάτου, τους κόβουμε τα λαρύγγια και μετά κατουράμε την οπή ενώ ταυτόχρονα τους κοπανάμε στο κεφάλι με το πλευρό της Αγίας Ξεκωλιάρας που πριν λίγο βγήκε βόλτα στο τσιμέντο.
Κλείνοντας, ξανά: Πόσο υπέροχο ο "μη πιστός και σατανάς",
να μπορεί να ουρλιάαζει " Γαμώ το μουνί της γουρούνας της Παναγίας της βρωμιάρας"
να το εννοεί, και ταυτόχρονα να'ναι πιο Άγιος
από χίλιους κωλόγερους των Ελληνικών ψευδοΆλπεων
από χίλια λείψανα χιλίων πουτανιών ξεκωλιάρηδων οστών.
