Ο ΝΑΡΑΣΙΜΧΑΣ ΠΟΥ ΚΕΡΝΑΕΙ ΣΚΑΤΑ ΣΤΟ ΠΟΥΤΣΟΚΕΦΑΛΟ

1) ΕΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
======================

Κάπου στης γης σε μια γωνιά
Ένα κτήνος από φωτιά και σκατά
Αλυχτά και με αγάπη τραγουδά
Μιας και δεν του μείναν αρκετά
κρεάτια (μεις) για να μασά

-----------------------------------


2) ΟΣΟ ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ, ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΜΕΡΑΚΛΩΝΕΙ
======================================

Κάποια σκουπίδια μείνανε στο δρόμο για να χει ο δρόμος να λέει με στόμφο:
"Κοίταξε, ναι, καθάρισα σήμερα,
κάποιοι ασκήσανε τα δικαιώματα που υποτίθεται ότι πρέπει να ασκούν,
μα κατά τ'άλλα, μάζεψα με το φαράσι και τη τσουγκράνα"

Χορεύει ο άλλος σα πουστράκι υπέροχο που δε θα χώσω μα υπάρχει,
λέει κιόλας ενώ χορεύει ότι είναι μια θεότητα απ' τα παλιά που αν τη χώσεις,
κάποιος αδερφός της θεότηττας θα έρθει απ' τα ουράνια να σε προγκίξει
ίσως και να σου φέρει στο κεφάλι μια, να ηρεμήσεις.

Μα αυτό είναι το πορφυρό σου θέμα γεμάτο αίματα και σκατά:
πώς να ηρεμήσεις, πώς να φέρεις ό,τι φέρνεις;
Εδώ το ό,τι φέρεις, εδώ το αυτό πριν φέρεις μα θες να φέρεις:
"κι ένα μάτι αν χάσω πιάνω.
κι ένα χέρι αν χάσω ακούω.
κι ένα αυτί να χάσω μυρίζω.
και τα ρουθούνια μου να χάσω περπατάω.
και τα πόδια μου να χάσω ψέλνω.
και τη γλώσσα μου να χάσω δαγκώνω.
και τα δόντια μου να χάσω σέρνομαι.
και τη θέληση να χάσω έχω Εσένα.
και Εσένα να χάσω έχω Εσένα.
και Εσένα να χάσω έχω Εσένα."

Μου λες να κάμω και να ράνω, και μου λες, "σάμπως ψυχή υπάρχει;"
μα, δεν έχει σημασία, αν κάμω ό,τι θέλω να κάμω,
και βιάσω και κατουρήσω ένα σχεδόν κουφάρι,
θα τη χάσω τη ψυχή μου-
"μα, ψυχή δεν υπάρχει"
"ναι, αλλά θα τη χάσω".