ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ

1)Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΒΑΡΙΕΜΑΙ ΑΣΧΗΜΑ
===========================================================

Όσες φορές έφτιαξα μυθικό όχημα-σκεπτομορφή για να κάνω τη δουλειά μου,
βρέθηκα γυμνός να νιώθω μαλάκας (και με έναν καρπό που πόναγε απ' τη πολλή μαλακία).

Αυτό διήρκεσε εως ότου να βρω το ρυθμό και να πειστώ για το υπέροχο του πράγματος-
σα να'μουν δηλαδή ποδηλάτης, τραπεζικός υπάλληλος, τσαγκάρης- και, και.

Εν τέλει αυτό που λειτούργησε σα δικλείδα ασφαλείας είναι το εξής απλό λειτουργικό:
η αγάπη για τα πρακτικά τροφοδοτεί τα μπλαμπλάδικα- και τούμπαλιν-
κι ύστερα απλά απ' τη συνήθεια κοιτάς με τα ίδια μάτια αλλά.

Σίγουρα πίνω στην υγεία της μίας εκ των πολλών αρχών αποτελεσματικής πολεμικής
Τάσης: Αυτής που προστάζει να αγκαλιάσεις ό,τι καταστροφικότερο κυριαρχεί στο ενδιάμεσο της πούτσας και της ψυχής σου αν υπάρχει:

Τα καφετιά σα σκατά και με κυνόδοντες από σίγουρο ατσάλι που κυριαρχούν με ταυτότητα από τότε που ο πρώτος πιθηκάνθρωπος έτρεξε να γλιτώσει από το κάποιο Μεγάλο Θηρίο, από τότε που ο πρώτος πιθηκάνθρωπος είδε μουνί για πρώτη φορά, από τότε που ο πρώτος πιθηκάνθρωπος δεν έφαγε, από τότε που ο πρώτος πιθηκάνθρωπος δεν αναγνώρισε άλλον πιθηκάνθρωπο.

"ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΑΥΤΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ" όπως θα έλεγε κάποιος πλέον υπουργός,
αυτές τις καυτές οφείλει μάλλον στον εαυτό του να αρμέξει μέχρι να τον δαγκώσει μια ζεστή πατάτα τι εμπειρία κι αυτή.

2)ΔΕΚΑ ΓΛΩΣΣΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΓΛΥΦΟΥΝ ΜΟΝΟ ΒΟΗΘΑΝ ΣΤΟ ΦΤΥΣΙΜΟ
===========================================================

"ΟΜ-ΙΑΟ-ΚΡΑΟΥΝ-
ΣΤΑΛΙΝΕΤΣΕΒΣΓΙΑ-ΝΑΜΑΧΑ"

ψέλναν με μανία οι με τις κόκκινες στολές και τις παρα φύσην έδρες υπέροχες μούμιες.
Αφού είδαν πως τα σαρκία χάσαν πίστη, γυρίσαν στο πνεύμα,
Επιβεβαιώνοντας επισήμως επιτέλους την εδώ και χρόνια δύναμη της πειθούς τους:
αυτό δεν είναι μια αγκινάρα, είναι μια δικαιολογία.

3) "ΤΙ ΕΙΣΑΙ; ΕΙΣΑΙ ΦΟΝΙΑΣ"
=======================================

Χουφτώνοντας το στόμα σου και σφίχνοντάς το
γρυλίζοντας στ'αυτί σου γιατί μόνο έτσι με καταλαβαίνεις πλέον
και όχι σαν άνθρωπος μιλώντας.

Μου αρέσει πολύ να σε βλέπω να προσπαθείς να αντιδράσεις
και ύστερα διασκεδάζω πολύ και σου επιτρέπω να ψευτοεπιτεθείς,
τι γέλια κάναμε, καθώς αστοχούσες.

Ύστερα από λεπτά αρκετά, με πλήττεις και το στόμα σου και η γλώσσα σου με απωθεί,
οπότε ξανά δαγκάνα λέγονται τα δάχτυλά μου,
ξανά το στόμα σου με το ζόρι κλειστό μέχρι να ξανανοίξει-
κι όσο κι αν κλαις με αγαπάς, γιατί ξέρεις ότι θα ξανανοίξω-
και να σε βλέπω πάλι, να προσπαθείς να αντιδράσεις.

4) ΠΑΡ' ΟΛΙΓΟΝ
=================

Η μετενσάρκωση παίζει διπλό ταμπλό οπότε αντί να προσπαθείς να γεμίσεις το κύκλο φτάνοντας στη θέωση, απλά γίνε όσο πιο απαίσιο ον μπορείς, απ' τον υγιή άνθρωπο και τον λειψό και το ποντίκι και το σκουλήκι και την αμοιβάδα και τη μικρή φωνή στο Τίποτα ακόμα- πριν σβήσει ό,τι υπάρχει όπως και πριν υπάρξει, ακόμα και τότε η Φωνή στο Τίποτα ακόμα, να λέει "Μην αργήσω τουλάχιστον-Πήγε οχτώ και τέταρτο"