ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΠΟΥ ΘΕΡΙΖΕΙ ΟΡΓΟΝΗ

)))))))ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΠΟΥ ΘΕΡΙΖΕΙ ΟΡΓΟΝΗ
================================================

1)
------------------------

Αυτός ο κόσμος, ο τρομακτικός και υπέροχος,
Και οι νεκροί του που σιωπηλά σαπίζουνε στις λόγχες
και περιμένουν τα όρνια -νεκρά επίσης-,
να τους τσιμπολογήσουνε τ'αρχίδια και τα έντερα-
εποχές και αυτές φίλε μου, που ακόμα και οι νεκροί
λογίζονται για Προμηθέας.

2))))]
---------------------------------------

Αυτός ο κόσμος, αυτός ο κόσμος ο τρομακτικός και υπέροχος.

αυτός ο κόσμος ο τρομακτικός, που μου δίνει πιάτο το τι με σκοτώνει καλύτερα και με πείθει ότι αυτό είναι η σκεπτομορφή της ανάγκης μου να ζήσω-
αυτός ο κόσμος ο υπέροχος, που μου δείχνει πως και η λιγότερο σημαντική κλανιά μου μπορεί να
είναι εμπορεύσιμο προϊόν, κρέας για τα κανόνια, όπως και η σάρκα μου-

αυτός ο κόσμος, ο τρομακτικός και υπέροχος,
αυτός ο κόσμος, ο τρομακτικός και υπέροχος, που μου δίνει όπλα για να γίνω αυτόχειρας,
αυτός ο κόσμος, ο τρομακτικός και υπέροχος, που μου δίνει πρέζες για να ξεχνώ πόσο ανάγκη έχω τα όπλα για να γίνω αυτόχειρας,

αυτός ο κόσμος, ο υπέροχος, ο βίαιος, χυδαίος, άδικος και υπέρλαμπρος,
αυτός ο κόσμος ο τρομακτικός και υπέροχος,
που πρεσβεύει πως είμαι προϊόν προς κατανάλωση,
αυτή η ζωή, η υπέροχη και βίαιη,
αυτή η ζωή η τρομακτική που μου θυμίζει πως είμαι εδώ για να φαγωθώ
(και θα γελώ, και θα γελώ)

αυτή η στιγμή, η υπέροχη στιγμή, η βίαιη στιγμή και η νεκρή στιγμή,
που μου ψιθυράει στ'αυτί πως:
Εδώ είμαστε ευτυχώς.
Και ίσα-ίσα που θυμόμαστε, γιατί επιλέξαμε να είμαστε εδώ,

και κάθε φορά, κάθε φορά αυτή η υπέροχη και σιχαμένη στιγμή,
θα μου λέει πως είμαστε εδώ:
Είμαστε εδώ, και βουνά καύλας και ηρεμίας περιμένουν
όσους τα διασχίσουν, και όσους τα θαυμάσουν.