ΠΡΟΦΑΝΩΣ

1)

Αφού η χούφτα του Μεσσία της Αγνότητας κι Ελευθερίας
γεννήθηκε και είναι ίδια με τη
φούχτα της Αιώνιας Πουτάνας, του Πολέμου, Αίματος κι Ελευθερίας,

Τότε κι ο Άνθρωπος της Αγνότητας κι Ελευθερίας
γεννήθηκε κι είναι ίδιος με τον
άνθρωπο της Αιώνιας Πουστιάς, της Μπινιάς κι Ελευθερίας.

Το κομπολόι της Ύπαρξης, του Τίποτα και του Μη Κατανοητού,
γίνεται η Ίσιδα που αφού ο Άποφις εξολόθρευσε φέρει τα απομεινάρια του Όσιρη στο καλάθι που λέγεται Αρποκράτης και φέρει γελώντας με τους κυνόδοντες στη φόρα τη Γέννηση του ΌΣΑ ΣΠΑΕΙ και τη σπίθα που θα γίνει ΄Ώρος και Όρος και  Όσιρης εκ νέου-
οπότε με το που σπάει το κομπολόι αυτό και τα τελευταία μπαρμπάδια εκσφεδονίσουν πούλια και συμβουλές για το πώς να βγούμε απ' τη κρίση μέσω της χρυσής αυγής: μην ακούτε τα ψέματά τους,

Το ΙΑΟ έχασε μόνο φαινομενικά τον Καταστροφέα-
Σα να χάνουν οι Τριμούρτοι τον Σίβα-
μα δεν μπορεί να χαθεί, και στην περίπτωσή μας απλά αλλάζει πουκάμισο-
το ΙΟΩ δηλαδή ο ήχος που κάνει κανείς όταν του βάλουν στο κώλο με τη βία μια φλογέρα,
κρατάει άθικτα όσα ντρεπόμαστε να αποδεχτούμε πως κρατιούνται άθικτα.

"Καθίκι, κερατά και πουσταρά"
φωνάζανε οι ήδη ηττημένοι στο βασιλιά που επέστρεφε με το μέτωπο και τ'άλογο σκυφτά-
γιατί δεν μοίρασε ως έπρεπε, θανατικό και τιμωρία στους αλλόθρησκους,
τους αλλόθρησκους που ίδια μουνιά μ' αυτούς γεννήσαν.

Μα του Τρελού και του Ζητιάνου, στο πούτσο τους,
όπως και να'χει.