Επίκληση 1: Γκανέσ (-α)

Επίκληση: Γκανές (Γκανέσα/ ο Γκανέσας)
http://hinduism.about.com/od/lordganesha/a/ganesha.htm

*Ο Γκανέσα είναι ακόμα μια φορεσιά της Ιδέας της Πληροφορίας, ή αλλιώς του Ερμή. Είναι ο επίσημος γραφιάς των θεών, ανώτατος χειριστής του Λόγου και όπως και ο Ερμής, θεωρείται "πόρτα" στον κόσμο της μαγείας (ή χάσιμο χρόνου/μούρλιας, αναλόγως πώς το νιώθετε με το θέμα), συνεπώς, και σε σχέση με το στάτους του ως "Αφαιρετής Εμποδίων", την καλόβολη υπόσταση της ουσίας του και της δημιουργικής πνοής που φέρει σα συνέπεια, όποιος πρωτοασχολείται με το χόμπυ των καλεσμάτων, του συστήνεται ανεπιφύλακτα να δοκιμάσει να πιάσει γραμμή.

-)(- Χρειάζεται φαντασία, επιμονή και πειθαρχία. Μεγάλο μέρος αυτού που τελείται, έχει να κάνει με κάτι αντίστοιχο του διαλογισμού -οι ήδη ψημένοι-άρχοντες σε αυτόν θα το βρουν παιχνιδάκι σε σημεία, αλλά μιας και ποτέ δεν υπήρξα τέτοιος και δε το κόβω να γίνω ποτέ, τους φθονώ. Εμείς οι κοινοί θνητοί θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε στην κατάσταση "αναπνοή-μέτρο-ρυθμός", όλα στον αριθμό 4, και μια καλή καβάτζα είναι να πατήσουμε στο youtube να παίζει το μάντρα του Γκανέσα, καμιά κατοστάρα φορές σε επανάληψη. Εκτός του ότι σε ωθεί να "εγκληματιστείς" με αυτό που σκοπεύεις να καλέσεις, να σου εξάψει δηλαδή τη φαντασία, πρακτικώς μπορείς να δοκιμάσεις να συντονιστείς πρώτα ανάσα-ρυθμός, ακούγοντας το mantra και μετρώντας στα 4 κάθε λέξη, ύστερα δοκιμάζοντας να συντονιστείς πλήρως και να τραγουδήσεις κι εσύ. Το ιδανικό θα είναι ένα αποτέλεσμα που θα σε φέρει πρώτα στο επίπεδο της σκέψης, και μετά στο επίπεδο του ψαλμού, σε μια κατάσταση αφαίρεσης/"ξεχάσματος". Σαφώς και κάτι τέτοιο στο απόλυτο επίπεδο δε μπορεί να παίξει με τη πρώτη φορά που κάποιος καθίζει να ασχοληθεί με δαύτα- οπότε μη το χετε σαν κανόνα, αυτό που μας ενδιαφέρει πάντα είναι να καθαρίσουμε το κεφάλι όπως μπορούμε.
-()- Καλό είναι πριν προχωρήσει κανείς στην επίκληση, να'χει μελετήσει 5-6 πράγματα για τη θεότητα της επιλογής του. Στη προκειμένη, ο Γκανέσα έχει μια συγκεκριμένη στάση σώματος. Κι επειδή σαν άνθρωποι έχουμε μόνο δυο χέρια, το πιο απλό που μπορεί να κάνει κανείς, είναι να καθίσει σε μια καρέκλα ή οκλαδόν (προτιμώ καρέκλα), να κάνει στο δεξί του χέρι το σύμβολο της ευλογίας, και στο αριστερό να κρατάει ένα μπολ με γλυκά (είχα δοκιμάσει με μπολ με ζάχαρη, διότι το ψυγείο ήταν άδειο, την οποία ζάχαρη άπλωσα στο μπολ με τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματίζεται το 9, νούμερο του Γκανές), ενώ το αριστερό του πόδι είναι διπλωμένο προς την κοιλιά, με το δεξί να στέκει κάτω (πχ όπως σε αυτή την εικόνα, http://www.somamatha.com/ganeshacaturthiutsava.htm - γενικότερα, αναλόγως την απεικόνιση του θεού που θα πετύχετε, δηλαδή αναλόγως ποια πτυχή του θέλουν συμβολικώς να εκφράσουν, θα βρείτε ο Γκανές να κρατάει άλλα αντικείμενα, τα πόδια του διαφορετικά, κλπ. Δε μας αφορά, μπορείτε να πειραματιστείτε όσο όμως μένουμε μέσα στα πλαίσια του Γκανές και μόνο).

ΧΩΡΟΣ: Δωμάτιο. Τα έπιπλα μπήκαν στην άκρη για να υπάρχει χώρος στο κέντρο του δωματίου. Δωμάτιο το οποίο καλό είναι να βλέπει στην ανατολή του ηλίου- άλλωστε δεν υπάρχει μεγαλύτερος δότης ζωής/ενέργειας απ' αυτόν στη Γη.

ΦΟΡΕΣΙΑ: Ένα μεγάλο πανί με ένα σρι-γιάντρα που κέντησε πάνω του η Γυναίκα. Το τύλιξα πάνω μου και το φόρεσα. Θεώρησα πως και λόγω κοινών συνισταμένων, μα και λόγω της ματαιότητας του πράγματος (συνήθως οι μοναχοί φτιάχνοντες τα σρι-γιαντρα τα καταστρέφουν μετά την ολοκλήρωσή τους) θα ταίριαζε. Δε γνωρίζω αν ναι ή όχι.

ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΜΑ ΜΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ: Καμιά καλή φούντα αλλά δεν είστε παιδάκια για να σας πω ότι "δεν είναι απαραίτητο μα βοηθάει να συντονιστεί η φαντασία" κλπ.

*Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ: Όσο συντονίστηκα, έβλεπα κεφάλια ελέφαντα και μικρούς Γκανές να πλέουν στο μαύρο. Κεφάλια ελεφάντων εμφανίζονταν συχνά, ενώ είχα την εικόνα του Γκανές στο νου όσο μπορούσα. Σε μια στιγμή, ένα ακόμα μεγαλύτερο κεφάλι ελέφαντα εμφανίστηκε και έπιασε σχεδόν όλο το χώρο, σε βαθμό που με ξάφνιασε και με διέκοψε απ' την νοητική εικόνα του Γκανές. Ταυτοχρόνως, τις λίγες στιγμές αυτές που ήμουν σε αυτή τη κατάσταση, είχα αναμφίβολα και συνειδητότατα, την Παρουσία στα δεξιά μου. Ασχέτως του αν όντως υπήρχε με σάρκα και οστά κάποια παρουσία δίπλα μου, το ουσιώδες είναι ότι υπήρξε σαν αίσθηση, δίχως τη δικιά μου συμβολή σε αυτό. Σα να βάρυνε η ατμόσφαιρα, σα να είσαι με δεμένα μάτια και ξαφνικά να νιώθεις την παρουσία ενός ατόμου απ' το βάρος και το σφίξιμο του ξύλινου πατώματος. Τις στιγμές που δε συγκεντρωνόμουνα, χάος στα βάθη του νου, με παρουσίες από φως που συνεχώς αλλάζαν βίαια μορφές και κατά βάσην έμοιαζαν με αυτά τα περίεργα ψάρια-οργανισμούς στα Μεγάλα Βάθη των ωκεανών. Απ' αυτά μερικές φορές μέσα εμφανιζόταν ο Γκανές, πολύ πιο μικρός σε μέγεθος, μα πάντα χρυσός και λαμπερός, και ήταν σα να τα έδιωχνε, αλλά κι αυτός πάλι χανόταν.

Τα λόγια που είπα, όπως τα θυμάμαι, είναι αυτά:

-Ω Άρχοντα Γκανέσα,
δηλαδή θεέ Ερμή,
υπέροχε και λαμπερέ
δότη της Πληροφορίας,
ακόμα πιο γρήγορης απ' το φως!
Την ευλογία σου, αυτή τη Πληροφορία
ζητάει αυτός ο ψευτομάγος από σένα!
Και αν ακούγομαι πρωτάρης,
είναι επειδή αυτό είμαι:
Ένας πρωτάρης!
Μα μόνο με Αγάπη σε καλώ,
όπως σε καλούσα πάντα,
άγιε, ανώτατε Γραφιά των Θεών,
όταν κι εγώ προσπαθούσα να γράψω-
την ευλογία σου ζητούσα.
Δίχως φόβο, και μόνο με Αγάπη,
καλώ εσένα, Άρχοντα Γκανέσα,
εσένα που είσαι
η πόρτα της Μαγείας-
ο πάροχος του μυστηρίου-
Εσύ θεέ Ερμή,
εσύ άρχοντα Γκανέσα,
Εσύ που διαλύεις εμπόδια,
εσένα καλώ, με την ευγένεια και τη χάρη σου,
να διαλύσεις αυτό εδώ το εμπόδιο που έχω βαθιά μέσα μου:
τα τείχη της αμφιβολίας.
Εσύ υπέρλαμπρε, δότη δημιουργίας,
εσύ με το Δώρο του Λόγου στην Τέλεια μορφή:
Η γλώσσα που μπορεί να εξηγήσει τα Πάντα,
πλην του Θεού-
λέξεις σύμβολα, Γλώσσα σα ζωντανός παλλόμενος οργανισμός,
συνεχώς ρέουσα ενέργεια και δύναμη, η Τέχνη του Ομιλώντας να Δίνεις Ζωή,
εσύ θεέ-ελέφαντα στον πόντικα απάνω
εμφανίσου εντός μου και δώρισέ μου Λόγο,
εμφανίσου εντός μου και διέλυσε κάθε δισταγμό και ντροπή:
εσύ υπέρλαμπρε, χρυσαφένιε άρχοντα,
άρχοντα Γκανέσα

*ΤΟ ΜΕΤΑ: Αισθάνθηκα μεγάλος ρεζίλης, επειδή παρόλη τη Παρουσία, που όντως με έκανε να αναρωτηθώ για πολλά, ο σκεπτικιστής και λογικός καριόλης μέσα μου, μου έκανε τόσο πόλεμο, που μόνο να μένω ταπεινωμένος μπορούσα, απέναντι σε Αυτόν. Μαλακίες δηλαδή, αδυναμίες. Μα έτσι αισθάνθηκα. Βέβαια, επειδή βγήκα αμέσως μετά απ' το σπίτι για κάτι δουλειές, κάποια στιγμή, και ενώ ακόμα σκεπτόμουν τις αμφιβολίες μου για το όλο θέμα, και αποφάσισα σιωπηλά να παρατήσω τα πάντα από όλα αυτά σα καραγκιόζης που ήμουνα, μια σειρά φύλα δέντρου απ' το αεράκι έφεραν βόλτα πάνω απ' το κεφάλι μου σε κύκλους. Μόνο σε μένα, πάνω στο κεφάλι μου, μέσα στην απογοήτευσή μου. Δε με ενδιαφέρει το αν είναι έτσι ή αλλιώς ή τίποτα και πάει λέγοντας. Σημασία έχει ότι επέλεξα να Δεχθώ. Και βέβαια, μετά από αρκετό διάστημα, έγιναν πράματα που με έκαναν να ανασάνω ευχάριστα μετά από καιρό, και γνωρίζω πως ο Γκανές γέλασε ευχάριστα με αυτή τη μισή, μη ολοκληρωμένη μου κλήση. Το γνωρίζω και ευχαριστώ τον ΓΚΑΝΕΣΑ.


****αυτό το κείμενο το χα γράψει πριν κανα χρόνο σχεδόν, μη πω παραπάνω, και το κράταγα στα όπισθεν, μη δημοσιεύοντάς το μιας και ένιωθα ακόμα καραγκιόζης. Ακόμα νιώθω λιγάκι, μα είναι επειδή με υποδούλωσε η Σκοταδίλα η Βαρβάτη του Κάθεμερακαιτώρα. Το δημοσιεύω τώρα και μετανιώνω που δε το κανα νωρίτερα, ώστε το κείμενο να ήταν πιο μερακλίδικο ως προς τις λεπτομέρειες -που πολλές ξέχασα. Μα αν ΕΝΑ πράγμα δε ξεχνώ, είναι ο ΓΚΑΝΕΣΑΣ. Έτσι έμαθα τον αγαπάω, σαν "ο ΓΚΑΝΕΣΑΣ".