Κληφόθ

1) ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΑ  ΣΤΙΣ ΓΚΙΛΟΤΙΝΕΣ:
ΚΡΙΑΡΙΑ ΑΠΟ ΠΤΩΜΑΤΑ ΑΝΤΡΩΝ ΚΑΥΛΕΟΥΡΩΝ ΦΤΙΑΜΕΝΑ
======================================================

*βέλασμα*- πριν τελειώσει το βέλασμα, ο ήχος ενός λαιμού που σπάει*
*κραααααακ και πάρτα*
σπέρμα από αγγελόκαυλα στο χώμα:
μια νέα σειρά βρέφη κοπανιούνται με πυρακτωμένο σίδερο φέροντας τη σφραγίδα του:
"Σε έναν Ανώμαλο Σφαγιά αφηνόμαστε
Και στο γιο του τον πρεζάκια"



2)ΛΙΓΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΣΤΟ ΓΛΕΝΤΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ:
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ, ΣΥΝΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΟΥΝΤΙΚΟ ΗΘΟΣ
=========================================================

"Αν μπορούσα θα έκανα το αυτό"
"Δηλαδή;"
"Περπατώντας αγαπητέ μου, στο δρομάκο που ενώνει με ακρίβεια χιλιοστού το τέλος του παραδρόμου και την αρχή του τσιμέντου στη παραλία, από εκεί επιστρέφω περπατώντας στο χώρο,
αναγκάζομαι να διασχίζω σπίτια χτισμένα εκατοστά μακρύτερα των βότσαλων, εξοπλισμένα ανεξαιρέτως με τσομπανόσκυλα που γαβγίζουν ανελέητα προς το μέρος μου, θεωρώντας με εισβολέα της αγέλης.
"Ναι το κάνουν αυτό τα σκυλιά"
"Ε, κατανοείς λοιπόν πως, αν και μη ευερέθιστος ανήρ γαρ, με την πεντηκοστή φορά που θα διαλύσει τα τύμπανα το ίδιο μείγμα αγνής απειλής και μοσχοθρεμένης ξιπασιάς λόγω καγκελόπορτας, ε, ένας ανήρ πόσά να φορτωθεί πριν λαλήσει- συνεπώς αυτό: μια μέρα θα κοπανήσω βότκες μέχρι να δω ότι τριγύρω βλέπω μα όπως και να'χει γαμώ το Χριστό, θα βάλω ένα κατσαρόλι στα αρχίδια μου και θα κινήσω κατά κεί. Ω αγαπητέ μου, αν είμαι τυχερός θα γευτούν τα μυστάκια κρέας, συν το ότι θα ηρεμήσει η ψυχή μου.
"Είναι οχτώ και τέταρτο"

3) ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΜΠΟΥΣΙΟΥ:
Ο  ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΙΚΑΥΛΕΟΥΡΑΣ, ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΤΡΑΤΑ ΤΟΥ
===================================================

"Και να θυμάστε, ομιλούμε πρί τερμιτών στο εδώ το λοιπόν. Ναι, ομιλούμε περί τερμιτών- διότι μηδενικό όφελος εν τέλει λαμβάνεις απ' την ψευδαίσθηση της συμπάθειας, της παράλογης λογικής του να υπολογίζεις προς τέρψην σου την ευμάρια του διπλανού σου έναντι του προσωπικού ευ ζην: λέω- περιττώματα, κουράαδες, αγαπητοί μου. Στο τετράγωνο πάνω απ' το κούτελό μου ευημερεί με τη σειρά του ένας νέος κόσμος παρθένος: ένας κόσμος όπου ο κάθε 'διπλανός'' σου είναι ήδη όργανο της Γροθιάς. Και της Θέλησης για το Απόλυτο. Ένας ασφαλίτης γείτονας, σε κάθε γειτονιά, αν θέλομε να το μεταφράσουμε και στην νεο-βαρβαρική. Με άλλα λόγια: Αν δεν ρουφιανεύεις τον συγχωριανό σου, είσαι ήδη στη λίστα για να σε δώσουν- και τότε σαφώς και ήδη θα θεωρείσαι σάκος για αγκωνιές.

Δεν υπάρχει ανιδιοτέλεια:
Καθώς δεν υπάρχει και συμφέρον ατομικό, πλην της ανάγκης να υπηρετείς το Σκοπό! Τη Γροθιά, τη Θέληση!
Δεν υπάρχει αλτρουισμός:
Μιας και δεν υπάρχει ταυτότητα- όλοι μια σειρά νούμερα στη στολή, έτοιμοι να πέσουμε ανα πάσα στιγμή για το Σκοπό! Τη Γροθιά! Τη Θέληση!
Δεν υπάρχει η ανάγκη για επιλογές:
Οι επιλογές φέρνουν τρέμουλο εις τα εντός, κάνουν τη καρδιά να βαράει αίμα αβέρτα:
καμιά καρδιά, μόνο ένας νους να ψέλνει με βροντή λαιμού που χαράζει πλανήτες:
"Ζω για το Σκοπο
Ξεκοιλιάζομαι για Αυτόν
Σκοτώνω για το Σκοπό
Γαμάω εντός για Αυτόν"

*κοπανήματα μποτών σε πέτρες, σφυρίγματα θριαμβευτικού ολέθρου*
ΖΩ ΓΙΑ*ΤΟ ΣΚΟΠΟ*
*πιάτα και κρανία σπάνε, λέξικα καίγονται για να φτιαχτούν νέα σύμβολα που να είναι σε αντιστοιχία με τις τρεις λειτουργίες του Σκοπού για τον κηφήνα: "Πιάσε/Κουβάλα-Κατάπιε/Συντηρίσου-Χύσε/Σκλαβοπάραξε*



4) ΟΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΑΙΟΙ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙΑ:
ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΟΦΑΝΤΑΡΑ ΤΡΕΚΛΙΖΟΥΝ ΣΤΑ ΣΤΕΝΑ ΣΟΥΡΩΜΕΝΑ ΜΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ
=====================================================================

-Ό,τι περίμενα! Ακριβώς ό,τι περίμενα!
-Ακριβώς
-Μα ναι
-Ό,τι έπρεπε να γίνει- ό,τι λαχταρούσα-την πανολεθρία!
-Του ποιου; Της Αντιπαράθεσης;
-Του ποιου; Της Νόησης;
-Μα, όχι! Του "Ίσως"!


5) ΚΑΤΙ ΓΑΤΕΣ ΜΕ ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ ΚΟΙΤΑΝ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ:
ΓΛΥΦΟΥΝ ΤΑ ΜΟΥΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΡΙΕΣΤΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΛΕΝ
=====================================================

"Δίποδα πιθήκια. Σιχαμένη φάρα. Όλοι ανεξαιρέτως - για χαμό κατευθείαν
Είθε οι ρώγες που τους θήλασαν κάποτε, να ξεραθούν και να πέσουν στο έδαφος.
Είθε τα δάχτυλα που τους χάιδεψαν, να τους μπουν στα μάτια σα μαχαίρια.
Είθε ο νους που τόσο χαίρονται, να φτάσει σε αδιέξοδο και να τους φορτώσει σκέψεις αλληλοσπαραγμού.
Είθε η καρδιά που τόσο φοβούνται, να γεμίσει αίμα και χωρίς να ξέρουν γιατί, να σκοτώσουν ό,τι αγαπούν και να φάνε μετά και τα ίδια τους τα άντερα και να ψοφήσουν.
Ζώα. Υπάνθρωποι. Σκουλήκια.
Θάνατος και νυφίτσες να χέζουν πάνω απ' τα σάπια σας τα κόκαλα και μετά ΚΕΝΟ μαλάκες ΚΕΝΟ και μαυρίλα και όπως πριν τίποτα έτσι και τώρα-
και στο διάλο και σεις και οι νταβατζήδες πάνω απ' τις καύλες σας
οι Χριστοί σας και οι Θεοί σας οι Γιαχβέ σας και οι Μωάμεθ σας και σκατά και στο πρεζάκια τον Γκαουτάμα και στους Τριμούρτοι τους πουτάνας γιους και σκατά και στα καρτεσιανά πουτανάκια με τα μοιρογνωμόνια και τα μικροσκόπια και γενικά χλέπες τάλαρα με μολυσμένο αίμα στα γουρουνόμουνα που σας έφτυσαν μαλάκες ε μαλάκες άχρηστο είδος σκουπίδια της πλάσης όλης, σκώληκες με ποδάρια που χύνετε άρρωστα ζουμιά σε ό,τι προσεγγίζετε σκουπίδια σκουπίδια ."

*αρχίζει βρέχει και όσα πουλιά δε ζεσταίνονται μακριά, σκεπάζουνε με τις φτερούγες τους νεοσσούς, και πάλι άυριο μια ωραία μέρα θα ξημερώσει: θα φάει το φύλο ο σαλίγκαρος, θα σπάσει το σαλίγκαρο το βρέφος που θα παίξει. Έτσι ήταν ,έτσι θα είναι.